Mañá non me faltarán ás forzas para dicirllo, se nón
me interrompe unha casualidade, da vida. El saberá toda a verdade; non podera
contarllo ninguén, senón eu. Non sería xusto para ningún dos dous. El non é
mala persoa, senón que é persoa, e como todas, comete erros. Pero iso si, se
non quere saber que é a súa verdadeira familia, ninguén máis o sabera nunca.
13 de abril de 2016
CON QUE E CONQUE
Con que dereito lle contou iso a Mireia? Sabe que agora ela vivirá
con esa dor para sempre. Se ti me avisases, eu non lle diría nada da súa grave
enfermidade. Con que me informases a mín, xa aondaba. O método con que traballa
non é p adecuado, tería que aconsellarse antes de dar este tipo de informes a
unha persoa tan nova, agora o erro está cometido, con que hai que pensar faremos.
HAI, AI,AÍ, HABER E A VER
Esta
tarde cando estaba sentada ao lado da fiestra esperando a ver se pasaba a miña
filla para vir a botarme as gotas dos meus ollos enfermos, vin algo raro, un
movemento estraño, estiven aí quieta durante un anaco a ver se alguén, ademais
de min, o vira. Aí! De súpero, volvín ver esa sombra cruzar a praza. Medo non
tiña pois cos meus oitenta anos os medos xa están espantados. Nesta cidade hai
moitos sucesos raros que eu xa vin. De súpeto o reloxo da praza parou e canda
el os meus ollos non volveron ver máis.
12 de abril de 2016
PORQUE, POR QUÉ, POR QUE
Non sei os porqués para non axudar a Lola, porque a súa situación
non era a máis fácil, ela necesitaba de alguén que lle proporcionase cariño.
Por que el non foi capaz de percibilo? Nós fomos quen estivemos aí momentos
duros, actuou así pero son horas de que poña os pés na terra porque non é un
neno.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)