Esta
tarde cando estaba sentada ao lado da fiestra esperando a ver se pasaba a miña
filla para vir a botarme as gotas dos meus ollos enfermos, vin algo raro, un
movemento estraño, estiven aí quieta durante un anaco a ver se alguén, ademais
de min, o vira. Aí! De súpero, volvín ver esa sombra cruzar a praza. Medo non
tiña pois cos meus oitenta anos os medos xa están espantados. Nesta cidade hai
moitos sucesos raros que eu xa vin. De súpeto o reloxo da praza parou e canda
el os meus ollos non volveron ver máis.
Ningún comentario:
Publicar un comentario