TOPONIMIA DO CONCELLO DE MACEDA

LINEA TEMPORAL

">

VIDEO POEMA

Manuel María

Traballo de clase sobre o homenaxeado das Letras Galegas 2016

PEL DE LOBO

Co gallo do Día do Libro recoméndovos un dos meus libros favoritos:

AS ABREVIATURA

Dáme igual se está ó N ou o S, se se atopa na avda. París ou na r/Balmes, só quero atopala. Dirasme que son do Séc. Pasado, que tolei, que hai máis doutores no mundo e que todos estudaron a carreira, pero eu non quéro outra para a míña avoa. Ela meréceo todo e os coidados da Dra. María son especiais. D. Lois, vostede perdoe pero estou moi nerviosa e case nin o saudei. A miña avoa debilítase, a anemia e esa gran falta de Fe acaba con ela, e eu non o podo soportar.

SÍMBOLOS E ACRÓNIMOS

 Ao sur da cidade, a 300m de aquí, atópase unha estación de Renfe, poderás coller o AVE, e sacar o billete para o viaxe. Así chegarás a tempo para dar a conferencia sobre Sida, só tardarás uns vinte min en chegar á Coruña.

AS SIGLAS

 Saíu unha noticia na TVG e no DOG sobre as novas bolsas da USC para futuros estudantes; Informaremos nós ao alumnado da ESO,e ademais, as axudas que seremos os institutos quenes teremos que facilitar a información aos estudantes de FP.

SE NON E SENÓN

   Mañá  non me faltarán ás forzas para dicirllo, se nón me interrompe unha casualidade, da vida. El saberá toda a verdade; non podera contarllo ninguén, senón eu. Non sería xusto para ningún dos dous. El non é mala persoa, senón que é persoa, e como todas, comete erros. Pero iso si, se non quere saber que é a súa verdadeira familia, ninguén máis o sabera nunca.

CON QUE E CONQUE

Con que dereito lle contou iso a Mireia? Sabe que agora ela vivirá con esa dor para sempre. Se ti me avisases, eu non lle diría nada da súa grave enfermidade. Con que me informases a mín, xa aondaba. O método con que traballa non é p adecuado, tería que aconsellarse antes de dar este tipo de informes a unha persoa tan nova, agora o erro está cometido, con que hai que pensar faremos.

HAI, AI,AÍ, HABER E A VER

  Esta tarde cando estaba sentada ao lado da fiestra esperando a ver se pasaba a miña filla para vir a botarme as gotas dos meus ollos enfermos, vin algo raro, un movemento estraño, estiven aí quieta durante un anaco a ver se alguén, ademais de min, o vira. Aí! De súpero, volvín ver esa sombra cruzar a praza. Medo non tiña pois cos meus oitenta anos os medos xa están espantados. Nesta cidade hai moitos sucesos raros que eu xa vin. De súpeto o reloxo da praza parou e canda el os meus ollos non volveron ver máis.

PORQUE, POR QUÉ, POR QUE

  Non sei os porqués para non axudar a Lola, porque a súa situación non era a máis fácil, ela necesitaba de alguén que lle proporcionase cariño. Por que el non foi capaz de percibilo? Nós fomos quen estivemos aí momentos duros, actuou así pero son horas de que poña os pés na terra porque non é un neno.

A ESCRITA DOS NÚMEROS

   Noite de martes 13, frío e escuro xaneiro, trixésimo soño, rodeado de 2525 ganas de vivir, pero enfrontadas as 2524 forzas de morte .Unha persoa unha soa persoa, con un corazón invadido por dezaseis tumores..si así lle chamo tumores por que eses dores que sinto tan fortes e tan dentro eses dores que van a dez centímetros baixo pel, son dores tan grandes e tan fortes como un tumor que che queren quitar a vida en 0,1 segundos sen que ti te des de conta de que tras cada segundo a vida corre, hasta podendo dicir que voa. Desperto manteño cerrados durante dous segundos os ollos, doume de conta de que todo ese fora un soño, un soño de cinco minutos de vida

  

                                      

DÚBIDAS LÉXICAS

Non sei se era cousa desa vila ou do pobo que a habitaba,  pero eu non era capaz de desenvolver o tema cultural que tiña preparado para a charla do día, estaba desenrolando o material do meu maletín, pois son un desastre e sempre se me acaba enredando todo que se este folio dobrado con aquel ou este de aquí con este outro e así sempre. Eu traballaba para unha compañía deses millonarios que non saben en que investir os cartos que ata se aburren, pero á parte para sacar uns cartiños de mais daba charlas de cultura por exemplo de relixións, tribos, etc.